26 ROCZNICA ŚMIERCI AGNIESZKI OSIECKIEJ
7 marca, 2023„Rozbieliły się…”
Rozbieliły się mroki grudniowe,
dzień się zrobił podobny do dnia…
A myślałam – nie zmrużę już powiek,
umrzeć nie chcę, a żyć – jakoś strach…
Rozstąpiły się góry lodowe,
ciepły promień dosięgnął do dna…
A myślałam – nie zmrużę już powiek,
umrzeć nie chcę, a żyć – to nie ja.
Zazgrzytały traktory bojowe,
do remontu im trzeba, bo rdza…
A myślałam, że zgubił się człowiek,
umrzeć trudno, a żyć – czy się da?
Wyśpiewały się pieśni lipcowe,
wykrzyczały się krzyki do dna…
Teraz będzie weselej i zdrowiej,
a co złote, to złote, to trwa.
Rozśpiewały się ptaki majowe,
coraz bliżej i bliżej do dnia,
powitajmy dzień chlebem i słowem,
i muzyka niech gra, niech nam gra!
